“Ava giden avlanır” deyimi, doğanın ve insanın ilişkisini ve bu ilişkinin sonuçlarını vurgulayan eski bir halk atasözüdür. Bu deyim, bir kişinin başkalarına zarar vermeye çalışırken, kendi başına da benzer bir zararın gelebileceğini anlatan derin bir anlam taşır. İnsanlar, doğaya müdahale ederken her zaman bir denge içinde olmalıdır; aksi takdirde, bu müdahalelerin geri dönüşü olumsuz olabilir.

Doğada yaşayan hayvanların, bitkilerin ve diğer canlıların doğal yaşam alanları, insan faaliyetleri nedeniyle giderek küçülmekte ve tehdit altına girmektedir. Özellikle ava çıkan kişiler, doğanın dengesini bozarak, bu dengeyi kendileri için tehlikeli bir hale getirebilmektedir. İnsanlar, kendi çıkarları doğrultusunda doğaya müdahale ederken, bu müdahalenin sonuçları olarak doğanın tepkileriyle karşılaşabilirler.

Ava çıkan bir avcı, doğal dengeyi bozan müdahalesinin karşılığını bazen beklenmedik bir şekilde alır. Doğanın da kendi dengesini koruma amacı güttüğünü ve insanın doğaya müdahale etme hakkının sınırlı olduğunu hatırlatmak amacıyla kullanılan bu deyim, insanın doğayı takdir etmesi gerektiğine dair önemli bir mesaj verir.

Sonuç olarak, “Ava giden avlanır” deyimi, doğanın ve insanların ilişkisini, doğal dengeyi bozmanın sonuçlarını ve karşılıklı saygıyı simgeler. İnsanların doğaya saygı göstererek hareket etmeleri gerektiği, bu eski deyimin günümüzde de geçerliliğini koruyan önemli bir mesajıdır.